Gnocchi czyli popularne na całym świecie włoskie kopyta swoją historią sięgają aż starożytnego Rzymu – po podboju bliskiego wschodu legioniści przywieźli ze sobą przepis na kluski, które są dziś znane pod nazwą Gnocchi alla Romana. Sama nazwa gnocchi (po polsku kawałki, bryłki) ma nie precyzyjną, podwójną etymologię. Z jednej strony wywodzi się ją od słowa nocchio czyli sęk, a z drugiej nocca czyli kostka (kłykieć).
Pierwotnie gnocchi robiono z semoliny z czasem zaczęto jednak używać bardzo różnych składników: zwykłej mąki, ziemniaków (tak powstają klasyczne trydenckie Gnocchi con la Ricotta) czy czerstwego chleba – w Trydencie jest to surowiec dla podobnych klusek Strangolapreti, które w Kamapanii robione są jednak z ziemniaków.
Małe gnocchi określa się słowem gnochietti w Lombardii dodaje się np. do rosołu – ich alternatywna nazwa sbrafodej.
Poniżej szybki przepis na ziemniaczane gnocchi.
Patrz: Canederli
Składniki:
– 1 kg ziemniaków ugotowanych w osolonej wodzie i obranych ze skóry
– 150 gr mąki pszennej (typ 00)
– 2 żółtka jajka
Przygotowanie:
-
- Ziemniaki rozgnieść najlepiej w maszynce do ich wyciskania przy robieniu kopytek.
- Ziemniaki doprawić pieprzem i solę (jeśli potrzeba).
- Dodać mąkę oraz żółtka i delikatnie zagnieść ciasto.
- Z ciasta uformować kilka wałków i pokroić je na małe kawałki.
- Każdy kawałek lekko utoczyć w dłoniach, położyć na desce i przeciągnąć widelce z dużymi ząbkami, aby pozostawić charakterystyczne rowki.
- Gnocchi gotować porcjami parę minut każda
(Na poniższym filmie Gennaro Contaldo przygotowuje Gnocchi z dynią.)
