Nazwa tej słynnej francuskiej kiełbasy wywodzi się od położonego w dolinie Loary miasteczka Andouille. Pochodzenie jej samej jest jednak trudniejsze do ustalenie – poza Francją wskazuje się m.in. na Niemcy, a także słynną kalabryjski przysmak Nduja, chociaż bliżej jej do Abruzyjskiej Annuje. Dziś andouille to przede wszystkim przysmak doliny Loary, a także Bretoni i Normandii, gdzie do jej przygotowywania używa się wieprzowiny, pieprzu, cebuli, wina i dużej ilości przypraw – najbardziej znane to Andouille de Guemene, Andouille de Vire. Bardziej znana jest nieco cieńsza wersja tej samej kiełbasy czyli Andouillettes.
Francuzi tradycję przygotowywania obu wędliny przenieśli także do Belgii, a nawet swoich amerykańskich kolonii i dziś jest ona nieodłącznym elementem kuchni Cajun. Tutaj używa się do niej tłustszego mięsa i sporej ilości ostrej papryki, po czym wędzona jest 7-8 godzin z użyciem drzewa orzechowca jadalnego (pekan) oraz trzciny cukrowej. W Cajun popularność tej wędliny osiągnęła takie rozmiary, że położone w Luizjanie miasto LaPlace proklamowało się jako stolica świata kiełbasy Andouille i co roku w październiku organizuje jej święto. Nic zresztą dziwnego, że jest ona składnikiem większości najbardziej znanych tutejszych dań, takich Gumbo czy Jambalaya.
