Agnolotti to rodzaj wywodzących się z Piemontu pierożków nieco podobnych do ravioli. Nie są one jednak przygotowywane z dwóch płatów ciasta wycinanych w karbowane kwadraty. Agnolotti zazwyczaj przygotowuje się prościej. Pośrodku długiego pasu makaronowego ciasta układa się nadzienie – może być to mięso duszone w Barollo lub w sosie, warzywa, a nawet Fonduta, chociaż najbardziej klasyczny farsz jest robiony z mięsa pozostałego z obiadu – po czym składa się je na pół wzdłuż. Tak powstały pasek rozdziela się na poszczególne pierożki i je wycina. W ten sposób Agnolotti, w przeciwieństwie do ravioli karbowany brzeg mają z trzech stron – czwarty bok to ten gdzie złożone zostało ciasto.
Pochodzenie ich nazwy nie jest pewne. Według jednej wersji wywodzi się od latyńskiego słowa annelus oznaczającego makaron zawijany w pierścionki . Druga teoria wskazuje na bliżej nieznanego Agnoltta, twórcę tych pierogów. W tym względzie znacząca jest też ich pokrewieństwo z Anolinii, w Piacenzie podawanymi podczas Bożego Narodzenia. Agnolotti największą popularnością cieszą się w piemonckim regionie Monferrato – okolice Asti oraz Alessandri.
Agnolotti del Plin to po prostu mniejsza wersja tych pierożków – plin po włosku oznacza szczyptę. Są one typowe nie tylko dla Monferrato ale również dla regionu Langhe.
Istnieją cztery podstawowe sposoby serwowania Agnolotti:
– Con sugo di carne arrosto, czyli z mięsnym sosem z pieczeniowym
– Conditi con burro , salvia e parmigiano, czyli z masłem, szałwią i parmezanem.
– Con Ragù di carne alla piemontese, czyli z sosem mięsnym typu ragu (gulasz)
– In brodo di carne, czyli w rosole.
Agnolotti karierę zrobiły w całych północnych Włoszech. Trafiły m.in. do lombardzkiej Pawii (Agnolotti Pavia) a także Piacenzy, w Emilii-Romanii.
