Bietola (łac. Beta vulgaris subsp. Cicla) to typowo włoskie warzywo liściaste, które wyemigrowało również na drugą stronę Adriatyku – popularne jest m.in. w Chorwacji gdzie używa się nazwy Blitva. Można powiedzieć że jest to krewniak znanej w Polsce boćwiny (obie są odmianą Buraka Zwyczajnego), na naszych targowiska częściej można ją spotkać pod niemiecką nazwą Mangold.
Jego bardziej międzynarodowa nazwa – Kard Szwajcarski – została ukuta przez Anglików, ale jej uzasadnienie jest dość problematyczne bo bietola w Szwajcarii jest mało popularna. Co więcej nie wiele ma też wspólnego z samym Kardem (a tę nazwę Anglicy także używają). W porównaniu z nim ma dość delikatne liście, podobne nieco do znanej z dalekiego wschodu kapusty Pak Choy. Niekiedy porównuje się ją również ze szpinakiem. Bietola ma jednak mniej od niego mniej żelaza, przez co jej smak jest także mniej wyraźny.
Jedną z odmian bietoli jest biete.
Substytut: w sposób naturalny jako substytut bietoli można traktować boćwinę, bardziej do niej podobna jest jednak dziś już dość szeroko dostępna azjatycka kapusta Pak Choy.
Nazwy lokalne:
Francja – Bette, Blette, Poirée, Jotte
Hiszpania i Portugalia – Acelga
Wielka Brytania – Swiss Chard, Chard
Przepisy z bietolą
Belgia
– Tarte al d’jote (Tarta z burakami liściastymi / boćwiną)
Francja
– Tourte de Blettes (Ciasto z burakami liściastymi)
Włochy
– Pizzoccheri (Zapiekanka z makaronu gryczanego)
– Tortelli Verdi (Pierożki ze szpinakiem/bietolą)
Bałkany
– Blitva sa Krumpirom (Botwinka z ziemniakami)
Grecja
– Chortomageira (Warzywa duszone)
– Spanakopita (Zapiekane pierogi ze szpinakiem)
Turcja
– Borani (Duszona fasola z jagnięciną)
– Sarma (Gołąbki z jagnięciną)
– Sebzeli Kuzu Kapama (Jagnięcina duszona z warzywami)
