Lahmacun (Placek z mięsem)
.JPG)
Lahmacun, czyli placek zapiekany z
pomidorami i mięsem, ze względu na sposób przygotowania to swego rodzaju
turecka pizza. Bynajmniej nie jest to jednak import z
Włoch, a wywodzi się z wybrzeża
Lewantu – podstawową różnicą jest brak sera używanego do zapiekania. Tego typu dania od wieków jada się w południowo-wschodniej części kraju. Szczególnie popularne było w wioskach, gdzie cała wspólnota piekła swoje Lahmacun w jednym centralnie usytuowanym piecu. Później zdodyło także rynek miast. W przeciwieństwie do pizzy ciasto na Lahmacun tradycyjnie jest zagniatane bez użycia drożdży – jest to rodzaj tureckiej
Pity, przypominającej podpłomyk – chociaż wraz z komercjalizacją, coraz częściej jest serwowane we włoskim stylu.
...
Vepřo-Knedlo-Zelo (Wieprzowina z kapustą i knedlami)
Vepřo-Knedlo-zZelo a właściwie
Vepřová pečeně s knedlíky a se zelím to chyba najpopularniejsze
czeskie danie. Ta
wieprzowa pieczeń z
kapustą i
knedlami ma jednak dwa warianty. Pierwszy Czeski przewiduje użycie kapusty kiszonej, podczas gdy Morawianie preferują świeżą kapustę. W pierwszej wersji Vepřo-Knedlo-Zelo jest bardziej kwaśne, a w drugiej bardziej słodkie.
...
Ragu alla Napoletana (Sos mięsny z pomidorami i warzywami)
Ragu alla Napoletana czyli sos mięsny rodem z Neapolu jest dość podobny do bardziej znanego
sosu bolońskiego. W sposobie jego przygotowywania i serwowania od razu widać jednak różnicę pomiędzy biedną
Kampanią oraz południem
Włoch, a bogatą północą i „tłustą”
Bolonią. Tam mięso gotuje się aż rozpadnie się w sosie. Tymczasem w Neapolu dusi się je w jednym kawałku po czym kroi na plastry i podaje jako danie mięsne. Tymczasem sos wcześniej serwuje się jako pierwsze danie, oczywiście jako dodatek do tutejszego
spaghetti.
Na filmie ragu z Kampanii, w wersji przygotowanej przez Genaro Contaldo, z jego rodzinnych stron, wybrzeża Amalfii.
...
Ginataang Kalabasa (Dynia duszona w mleku kokosowym)
Ginataan to określenie wszelkich
filipińskich dań polegających na duszeniu składników w
mleczku kokosowym (tak też należy tłumaczyć to słowo). Są to powszednie potrawy serwowane z
ryżem w ciągu dnia pracy. Dodatki są bardzo różne i to właśnie od nich zazwyczaj bierze się druga część nazwy potrawy: popularne
Ginataang Hipon to duszone w mleku kokosowym
krewetki, do
Ginataang Manok dodaje się
kurczaka, do
Ginataang Gulay trafia mieszanka warzyw, a w
Ginataang Kalabasa główną rolę odgrywa
dynia (
calabaza jest jedną z odmian tego warzywa, ale nazwa ta używana jest w znacznie bardziej uniwersalny sposób).
Dyni bardzo często towarzyszy
fasolka wężowa zwana tu
Sitaw - wówczas używa się też nazwy
Ginataang Sitaw at Kalabasa. Obowiązkowo jest wkładka mięsna: najpopularniejsze są krewetki i białe mięso np.
wieprzowina lub kurczak (używa się jednak także krabów - przepis na filmie)
Specyficzną odmianą Ginataan jest wieprzowina w mleku kokosowym
Bicol Express. W ten sposób udoskonala się także istniejące dania: dodając mleko kokosowe do
Adobo powstaje
Ginataang Adobo.
...
Espárragos de Aranjuez (Szparagi z jajkiem i sosem)
Do Hiszpanii
szparagi przywędrowały z
Francji, wraz z
Filipem V Burbonem, wnukiem Ludwika XIV, który zasiadł na tronie hiszpańskim. Podobnie jak dziadek miał słabość do tych warzyw i wprowadził je do menu swojego dworu, który na wiosnę zwykł się wynosić do pałacu
Aranjuez pod Madrytem. Zbiegało się to z sezonem na szparagi, które z tego właśnie względu właśnie tu uprawiano. I tak zostało do dziś. W Hiszpanii szparagi z Aranjuez są oznaką jakości.
Podaje się je zresztą podobnie do tego jak jadają Francuzi - podlane są sosem przypominającym
sos holenderski.
...
Fiakergulasch (Gulasz wołowy)
Gulasz, narodowe danie Węgrów, za czasów monarchii
Austro-Węgierskiej rozprzestrzenił się po całym cesarstwie. Dotarł też do stolicy, gdzie stał się prostym daniem obiadowym pracującego mieszczaństwa. I tak jak np.
rzymscy woźnicy upodobali sobie makaron nazwany na ich cześć
Carrettiera, tak wiedeńscy dorożkarze także mieli swój treściwy sos mięsny, mocno zaprawiony
cebulą wołowy Fiakergulasch. Tradycyjnie był serwowany zarówno z kluskami, jak i
ziemniakami lub
knedlami.
...
Wiener Schnitzel
Żadne inne
austriackie danie nie zrobiło na świecie takiej kariery jak wiedeński sznycel . Sęk w tym, że
Wiener Schnitzel w gruncie rzeczy nie wywodzi się ze stolicy Austrii ale stolicy
Lombardii,
Mediolanu. Według jednej tradycji tutejszy
Cotoletta alla milanese, dziś znany też jako
Picatta alla Milanese, trafił do Wiednia już w XVI wieku. Według innej wersji w połowie XIX roku przepis ten przywiózł do Austrii marszałek
Radetzky, który spędził we
Włoszech znaczną część życia, gromiąc miejscowe rewolucje i zrywy niepodległościowe. Samo powstanie nazwy Wiener Schnitzel datuje się na okolicę roku 1862.
Co istotne
Sznycel Wiedeński obowiązkowo powstaje z
cielęciny, najlepiej tej z udźca. Nie mniej popularny kotlet
wieprzowy w restauracyjnych kartach dań zwykle nazywany jest
Sznyclem po Wiedeńsku.
...
Tafelspitz (Rumsztyk gotowany w wywarze)
Tafelspitz jest dla
Austriaków tym czym dla
Francuzów Coq a Vin czy dla
Irlandczyków Irish Stew. Daniem o wymiarze narodowym. Było to za czasów
Franciszka Józefa, który uznał że kraj jest już na tyle zamożni, że ludzie powinni móc zafundować sobie trzydaniowy mięsny obiad. I tak spopularyzował swój ulubiony Tafelspitz. Tafelspitz to używane przez wiedeńskich rzeźników określenie
Rumsztyku, a w tym wypadku chodziło o ten właśnie kawałek
wołowego mięsa gotowanego w wywarze warzywnym - całą swoją historią i koncepcją kulinarną w największym stopniu przypomina francuski
Poule-au-pot.
...
