Pepito de Ternera to odmiana serwowanej na ciepło hiszpańskiej kanapki Bocadillo. Jej głównym wkładem jest smażony stek cielęcy (stąd nazwa ternera), do którego najlepiej używać polędwicy, z dodatkiem podsmażonych plasterków czosnku oraz grillowanych, zielonych papryk. To popularne danie lunchowe m.in. w barach Madrytu. Jednak miejskich legend mówi on tym, że powstała w latach 50′ XX wieku gdy stały klient znany jako Pepe i pieszczotliwie nazywany Don Pepito przychodził zmawiać to samo danie: kanapkę ze stekiem cielęcym. Całkiem inną przedstawił znawca gastronomii Teodoro Bardají Mas, który w 1933 roku opublikował tekst wskazując na stołeczną Café de Fornos. Syn właściciela José Fornos, nazywany Pepito (to zdrobnienie od imienia José) był znanym miłośnikiem mięs i to właśnie on miał zażyczyć sobie kanapki z grillowaną polędwicą cielęcą. A za nim poszli inni. Sama nazwa Pepito wkrótce zaczęła się zresztą odnosić do kanapki ze stekiem z dowolnego mięsa, czasem też z dodatkiem wędlin, sera i warzyw.
