Pan de Cea to tradycyjny chleb pochodzący z miejscowości San Cristóbal de Cea w hiszpańskiej Galicji. To niewielka miejscowość, która od średniowiecza była ważnym przystankiem na szlaku pielgrzymkowym do Santiago de Compostela, a tradycja wypieku chleba była ściśle związana z klasztorem cystersów Santa María la Real de Osera. Pan de Cea od wieków piecze się też powoli w piecach opalanych drewnem, co nadaje mu charakterystyczny smak i strukturę. Ma wydłużony kształt z zaokrąglonymi końcami i charakterystycznym, pojedynczym nacięciem zwanym fenda wykonanym poprzecznie na szerokości bochenka, które dla piekarzy z Cea jest swego rodzaju podpisem.
Od 2005 roku Pan de Cea posiada europejskie oznaczenie geograficzne chronione IGP, a od 1991 roku co roku w lipcu w Cea odbywa się święto chleba. Chleb ten jest rodzajem Panes del País czyli chlebów wiejskich czy też rustykalnych, które charakteryzują się grubą, twardą i chrupiącą skórką oraz gęstym, wilgotnym i sprężystym miękiszem o intensywnym smaku. To efekt użycia dużej ilości wody przy formowaniu ciasta. W Hiszpanii piekarze tego typu pieczywo nazywają Pan de Flama.