Candeal to bardzo charakterystyczna hiszpańska pszenica znana tu jako Trigo Candeal (łac. Triticum Turgidum). Charakteryzuje się wysoką zawartością białka, dzięki czemu przez wieki była bardzo cenionym zbożem. Powstała z niej mąka Candeal ma przy tym bardzo jasny wręcz biały kolor od którego wzięła nazwą – łacińskie candidus oznacza biały, jasny. Jest też bazą słynnego kastylijskiego chleba Pan Candeal, który charakteryzuje się bardzo zwartym miąższem. Pszenica ta ma bowiem obniżony poziom glutenu, przez co nie rośnie tak jak inne chlebowe odmiany mąki pszennej, tworzące pęcherzyki (masa jest tu też specjalnie przygotowana, aby była sucha i zwarta).
Pszenica Candeal to krewniaczka włoskiego Durum, ale dziś gdy cenione stało się pieczywo zdecydowanie bardziej puszyste straciła na popularności. Z drugiej strony ta starożytna odmiana zbóż jest mało wydajna, przez co jej uprawa stała się mało opłacalna i zanika. Do Hiszpanii trafiła z Bliskiego Wschodu już ponad 2 tys. lat temu za sprawą kolonistów z Fenicji. Dla jej określenia używało się i nadal używa także nazw Xeixa, Xexa lub Jeja o nieznanej etymologii – niektórzy wskazują na Celtów zamieszkujących półwysep Iberyjski przed jego romanizacją, którzy słowem sassia określali różnego rodzaju zboża (pozostałością tego jest okcytańskie seixa). W samej Katalonii używa się określenia Blat Blancal, także nawiązującego do barwy mąki.
W samej Katalonii
