Fajita / Fajitas (Placek nadziewany paskami mięsa)
Fajita to jeden z wariantów
meksykańskiego zestawu dań, które polegają na faszerowaniu
tortilli - właściwie w większym stopniu jest przywiązana do kuchni
Tex-Mex i siłą rzeczy północnego Meksyku. Najbliżej jej do
Burrito. Podobny jest stosowany zazwyczaj sposób zawijania placka - w obu przypadkach jest to pszenna tortilla. W przypadku Fajita kluczową sprawą jest jednak sam farsz. Pierwotnie nazwa Fajita miała się odnosić do szpondru czy też mostka
wołowego z którego przyrządzano nadzienie. W latach 70-tych górę wzięła jednak teoria wedle której
faja oznacza
pas, a fajita to mały
pasek mięsa. Do dziś utarło się więc, że w Fajita chodzi przede wszystkim aby mięso pociąć na paski, a czy będzie to wołowina, zeszło na drugi plan. Nawet popularniejsza zrobiła się Fajita z
kurczaka.
Fajita to właściwie nazwa odnosząca się do samego farszu. Nie trzeba go nawet zawijać w pszenny placek (niekiedy używa się też kukurydziany). Mięsne paski równie dobrze można serwować np. z
ryżem.
...
Espárragos de Aranjuez (Szparagi z jajkiem i sosem)
Do Hiszpanii
szparagi przywędrowały z
Francji, wraz z
Filipem V Burbonem, wnukiem Ludwika XIV, który zasiadł na tronie hiszpańskim. Podobnie jak dziadek miał słabość do tych warzyw i wprowadził je do menu swojego dworu, który na wiosnę zwykł się wynosić do pałacu
Aranjuez pod Madrytem. Zbiegało się to z sezonem na szparagi, które z tego właśnie względu właśnie tu uprawiano. I tak zostało do dziś. W Hiszpanii szparagi z Aranjuez są oznaką jakości.
Podaje się je zresztą podobnie do tego jak jadają Francuzi - podlane są sosem przypominającym
sos holenderski.
...
Fiakergulasch (Gulasz wołowy)
Gulasz, narodowe danie Węgrów, za czasów monarchii
Austro-Węgierskiej rozprzestrzenił się po całym cesarstwie. Dotarł też do stolicy, gdzie stał się prostym daniem obiadowym pracującego mieszczaństwa. I tak jak np.
rzymscy woźnicy upodobali sobie makaron nazwany na ich cześć
Carrettiera, tak wiedeńscy dorożkarze także mieli swój treściwy sos mięsny, mocno zaprawiony
cebulą wołowy Fiakergulasch. Tradycyjnie był serwowany zarówno z kluskami, jak i
ziemniakami lub
knedlami.
...
Wiener Schnitzel
Żadne inne
austriackie danie nie zrobiło na świecie takiej kariery jak wiedeński sznycel . Sęk w tym, że
Wiener Schnitzel w gruncie rzeczy nie wywodzi się ze stolicy Austrii ale stolicy
Lombardii,
Mediolanu. Według jednej tradycji tutejszy
Cotoletta alla milanese, dziś znany też jako
Picatta alla Milanese, trafił do Wiednia już w XVI wieku. Według innej wersji w połowie XIX roku przepis ten przywiózł do Austrii marszałek
Radetzky, który spędził we
Włoszech znaczną część życia, gromiąc miejscowe rewolucje i zrywy niepodległościowe. Samo powstanie nazwy Wiener Schnitzel datuje się na okolicę roku 1862.
Co istotne
Sznycel Wiedeński obowiązkowo powstaje z
cielęciny, najlepiej tej z udźca. Nie mniej popularny kotlet
wieprzowy w restauracyjnych kartach dań zwykle nazywany jest
Sznyclem po Wiedeńsku.
...
Tafelspitz (Rumsztyk gotowany w wywarze)
Tafelspitz jest dla
Austriaków tym czym dla
Francuzów Coq a Vin czy dla
Irlandczyków Irish Stew. Daniem o wymiarze narodowym. Było to za czasów
Franciszka Józefa, który uznał że kraj jest już na tyle zamożni, że ludzie powinni móc zafundować sobie trzydaniowy mięsny obiad. I tak spopularyzował swój ulubiony Tafelspitz. Tafelspitz to używane przez wiedeńskich rzeźników określenie
Rumsztyku, a w tym wypadku chodziło o ten właśnie kawałek
wołowego mięsa gotowanego w wywarze warzywnym - całą swoją historią i koncepcją kulinarną w największym stopniu przypomina francuski
Poule-au-pot.
...
Quiche Lorraine
W
Quiche Lorraine zawiera się wszystko czym słynie
Lotaryngia: wędzony
boczek, śmietana oraz jajka. Jest to prosty i pożywny przepis tutejszej klasy pracującej - m.in. na szychtę zwykli zabierać go ze sobą miejscowi górnicy. Sera którym dziś posypuję się Quiche nie wchodzi w skład pierwotnego przepisu opracowanego przez pewnego piekarza z
Nancy. To efekt zdobycia popularności w całej
Francji, gdzie zapiekanie tart pod serem jest dość powszechne.
...
