Goździki to jeszcze nierozkwitłe, ususzone kwiaty drzewa goździkowego (łac. Syzygium aromaticum). To jedna z przypraw (m.in. obok Gałki Muszkatułowej) wywodząca się z tzw. Wysp Korzennych. Niewielkiego archipelagu Moluków, dziś należącego do Indonezji. Stąd holenderscy kolonizatorzy rozwieźli go w różne strony świata – dziś uprawiany jest m.in. na Antylach, Zanzibarze, Madagaskarze oraz w Mozambiku.
Jako pierwsi mistrzowie kuchni z goździkiem zetknęli się Chińczycy, którzy ochrzcili go mianem Kiche Hiang, czyli ptasi języczek. Do Europy trafił ponoć już w XIII wieku, ale rozpopularyzowali go dopiero Portugalczycy, którzy jako pierwsi skolonizowali Wyspy Korzenne.
Swój wyjątkowy, silny aromat zawdzięczają Eugenolowi, aromatowi zawartemu w olejku wypełniającym pąki – z tego względu jakość goździków sprawdza się zanurzając je w wodzie, jeśli toną znaczy że olejku jest dużo. To właśnie kwiatowy aromat spowodował, że w kuchni goździki zastosowanie znalazły przede wszystkim w daniach słodkich – takich jak np. pierniki. W niewielkich ilościach dodaje się ich jednak także do potraw – robią to m.in. Meksykanie (np. w Mole) i oczywiście Indonezyjczycy, którzy doprawiają nim narodowe danie Rendang – a także zup. W rodzinnych stronach przyprawa była jednak dość droga i nie zadomowiła się, aż tak bardzo – paradoksalnie lepiej utrwaliła się w Europie, dokąd trafiał jej eksport.
Z pewnością pod każdą szerokością geograficzną przyjęło się wbijanie goździka w cebulę podczas gotowani. Goździki znalazły się także w Coca-Coli. Najwięcej ich zużywa się jednak do produkcji indonezyjskich papierosów Kretek.
Przepisy z dodatkiem Goździków
Indonezja
– Rendang / Kalio (Duszona wołowina)
Malezja
– Bak Kut Teh (Bulion wieprzowy)
– Sup Ayam / Mie Ayam (Zupa z kurczaka)
Tajlandia
– Nam Phrik Kaeng Mussaman (Pasta curry Mussaman)
Tunezja
– Marka Hloua (Ragout jagnięce z suszonymi owocami)
Grecja
– Capama / Kapama (Mięso duszone)
– Lagos Stifado (Gulasz z Królika)
– Makedonike Tegania (Wieprzowina duszona)
Bałkany
– Pašticada (Cielęcina duszona)
– Stubica (Polędwica nadziewana)
Włochy
– Anatra alla Scappi (Kaczka wg. przepisu Scappiego)
Francja
– Blanquette de Veau (Cielęcina w białym sosie z pieczarkami)
– Chaudree (Zupa rybna)
– Choucroute a l’Ancienne (Kapusta z wieprzowiną)
– Daube Avignonnaise (Duszona jagnięcina po awiniońsku)
– Eltzekaria (Kapuśniak z fasolą)
– Jambon a la Porte Maillot (Szynka a la Porte Maillo)
– Lapin aux Pruneaux (Królik ze śliwkami)
– Les Escargots de Bourgogne en Coquille (Ślimaki w maśle ziołowym)
– Les Pieds de Porc a la Saint-Menehould (Nóżki wieprzowe z Saint-Menehould)
– Tripes a la Mode Caen (Flaczki z Caen)
Skandynawia
– Ärtsoppa (Zupa Grochowa)
– Finker (Potrawka z podrobów)
– Svartsoppa (Czernina)
Meksyk
– Birria (Meksykański gulasz)
– Burrito / Burritos (Zawijane placki z nadzieniem)
– Carne Adobada (Marynowana i duszona łopatka wieprzowa)
– Cochinita Pibil / Puerco Pibil (Pieczona wieprzowina)
– Mancha Manteles (Indyk w owocowym sosie mole)
– Mixiote (Mięso marynowane i pieczone)
– Mole Amarillo de Res (Wołowina w żółtym sosie Mole)
– Mole Chichilo de Res (Wołowina w brązowym sosie mole)
– Mole Amarillo de Res (Wołowina w żółtym sosie Mole)
– Pescado a la Vera Cruz (Ryba z Vera Cruz)
