Tamaryndowiec (łac. Tamarindus Indica) zwany po polsku Powidlnikiem, to drzewo rosnące w Indiach i Azji południowo-wschodniej. Jadalne są młode liście oraz młode strąki. Wraz z dojrzewaniem zbiera się w nich kwaskowaty miąższ. Sporządza się z niego pastę, szczególnie popularną w Indonezji, która jest przyprawą nadającą potrawom kwaśny smak.
Nazwa Tamaryndowiec to pomysł arabski, który drzewo to określili mianem tamr hindi czyli indyjskiej palmy. Roślina szczególnie dobrze przyjęła się w Malezji, a także w Tajlandii gdzie często trafia do tutejszych curry znanych jako Kaeng. Indonezyjczycy często tamaryndowca nazywają Asam Jawa czyli kwasem jawajskim – Asam to tutejsze określenie kwaśnych roślin, których w kuchni używa się co najmniej kilka.
Tamaryndowiec jest jednym ze składników sosu Worcester.
Przepisy z Tmaryndowcem
Indonezja
– Ikan Asam Pedas (Ryba na ostro-kwaśno)
– Opor Ayam (Curry z kurczaka)
– Sayur Asam (Zupa z pastą tamaryndową)
Malezja i Singapur
– Laksa (Zupa z mlekiem kokosowym i krewetkami)
– Mee Siam (Makaron po Syjamsku)
– Satay Bihun (Makaron ryżowy z sosem orzechowym)
Filipiny
– Sinigang na Isda (Kwaśna zupa rybna)
Tajlandia
– Kaeng Hang Lay (Curry z wieprzowiną i orzechami ziemnymi)
– Kaeng Luang (Żółte curry)
– Kaeng Om Gai (Curry z wątróbką drobiową)
– Kaeng Mussaman Neua (Curry Mussaman)
– Kaeng Som Phak Bung Phrik Sod Kab Pla (Kwaśno-ostra zupa curry)
– Kaeng Tai Pla (Rybna zupa curry)
– Phat Khing (Mięso smażone z imbirem)
– Pla Sam Rot (Ryba w trzech smakach)
