Ten rodzaj Mięty wywodzącej się z Bałkanów to według niektórych botaników krzyżówka Mięty Długolistnej i Mięty Okołolistnej – miała się pojawić w połowie XIX w. w Grecji. Tutaj, znana jako Diosmos lub Duosmos (gr. δυόσμος), jest też najbardziej rozpowszechniona. Uprawiana jest głównie w Tracji i Macedonii. Grecy uznają ją za zioło stymulujące, bogate w żelazo, wapń i witaminy.
Mięta zielona (łac. Mentha spicata) ma kilka odmian. Jedną z nich jest Mięta Kłosowa (łac. Mentha spicata var crispa) o wyjatkowo silnym, nieco kminkowy aromacie. Bardziej znana to Nana, czyli tzw. Mięta Marokańska (łac. Mentha spicata var. Moroccan Mint) uprawiana w Afryce północnej i na Bliskim Wschodzie – jest ona bazą tzw. herbaty Touareg popularnej w krajach arabskich. Na bazie krzyżówki Mięty Zielonej oraz Mięty Nadwodnej powstała Mięta Pieprzowa.
Wykorzstuje się ją nie tylko w kuchni – jest bazą aromatyczną dla gum do żucia a także past do zębów. Jej brytyjska nazwa to Spearmint.