Chorba Bil Hout / Broudou Bil Hout (Zupa rybna)
Chorba to arabska określenie zupy, które utrwaliło się także w kuchni
tureckiej (tutaj znana jest jako
çorba).
Chorba Bil Hout to zupa rybna wywodząca się z Afryki Północnej, przygotowywana m.in. w
Tunezji. Jej alternatywna, popularna w Europie nazwa
Broudou Bil Hout nawiązuje do
włoskich zup
Brodetto.
W Tunezji tradycyjnie do jej przygotowania używało się mało mięsistych ryb takich jak
skorpena oraz łbów dużych ryb. W ubogiej kuchni miały one głównie nadać smaku potrawie. Treść odżywcza do dziś tkwi w dodatkach takich jak makaron używany w poniższym przepisie.
...
Kainuulainen Kalakeitto (Zupa Rybna)
Kainuu to położony w środkowo-wschodniej części
Finlandii region graniczący z Rosją. Jest to jedno wielkie pojezierze. Lasy zajmują tu aż 95 proc. powierzchni i są poprzetykane setkami jezior i rzek - jedna z etymologicznych teorii nazwę Kainuu tłumaczy jako
kraina bagien. Z tego względu Kainuu jest fińskim zagłębiem wędkarskim - szczególnie popularne są połowy okoni i szczupaków. To właśnie te ryby były tradycyjną bazą do tutejszej
Kainuulainen Kalakeitto czyli
zupy rybnej a la Kainuu. Od czasu, gdy danie to zdobyło popularność w całym kraju, do jego przygotowania zaczęto używać także ryb morskich nie tylko tych o białym mięsie, ale także
łososia.
Kainuulainen Kalakeitto zdążyła już wejść w skład menu Bożonarodzeniowego. Zwykle podaje się ją z żytnim chlebem.
...
Sinigang na Isda (Kwaśna zupa rybna)
Sinigang to klasyczna zupa filipińskiej kuchni. Jej zasadniczą cechą jest kwaśny smak. Zazwyczaj nadaje mu tamaryndowiec, ewentualnie owoce drzewa ogórkowego. Duża dowolnośc panuje za to w doborze mięsa na którym gotuje się wywar. Może to być wieprzowina (wówczas obowiązuje nazwa Sinigang na Baboy), może być kurczak (Sinigang na Manok), ale także ryby - Sinigang na Isda, przepis na filmie powyżej. Ciekawą odmianą jest także Sinigang sa Bayabas, gdzie bazą smakową jest ...
Balik Çorbası (Zupa rybna)
Balik po
turecku znaczy
ryba -
Balik Çorbası jest to więc zupa rybna. To potrawa prosta i uniwersalna, szykowana zarówno na wybrzeżu Morza Czarnego, Egejskiego jak i Śródziemnego. W zależności od regionu przepis ma nieco własnej specyfiki. Dodatkowej uniwersalności nadaje zupie fakt, że stosuje się do niej wszelkiego rodzaju ryby o białym mięsie: od
sardeli i
sardynek, przez makrele i miejscowego
mezgita, a na
okoniu morskim i
żabnicy kończąc.
Poniżej przepis podstawowy. Zupę można doprawić sosem
Terbiye, który stosuje się także w tureckich flaczkach, ew. samą
cytryną.
...
Brodet / Brudet (Zupa rybna)
Rybna zupa
Brodet serwowana na całym
chorwackim wybrzeżu, od południowej Dalmacji, aż po Istrię bynajmniej nie jest miejscowym wymysłem. To import z za Adriatyku. W Chorwacji przez wieki pozostającej pod
włoskim wpływem została zaimplementowana
Brodetto w wersji jaka króluje w Anconie (rejon
Marche). Również w Chorwackiej wersji do ryb dodaje się bowiem
pomidorów. I to właściwie dwa zasadnicze składniki stanowiące o tej potrawie.
...
Ttoro (Zupa rybna)
Podobnie jak wszyscy
francuscy rybacy również
Baskowie mają swoją wersję gulaszu rybnego (zobacz:
marsylskie Bouillabaisse). Również tutaj pierwotnie przygotowało się ją jeszcze na łodzi, z ryb i owoców morza, które akurat były pod ręką. Cechą charakterystyczną
Ttoro jest wykorzystanie do jej przygotowania baskijskiego specjału paprykowego –
Piperady.
...
Chaudree (Zupa rybna)
Tak jak
Marsylia ma swoje
Bouillabaisse, a
Bretończycy Cotriade, tak rybacy
Charentes przygotowują
Chaudree. Ten gulasz rybny kiedyś robiono jeszcze na łodziach w garnku zwanym
chaudiere. Robiono go także w po powrocie do domu, wówczas podobnie jak w przypadku
belgijskiego Waterzooi do garnka trafiało wszystko czego rybacy nie sprzedali tego dnia na targu. Choć Maryslski gulasz we
Francji i Europie znany jest bardziej, to jednak za oceanem karierę zrobiło właśnie Chaudree. Dziś jest znane jako
Chowder, a zwyczaj jego przygotowania przywieźli francuscy emigranci.
Zobacz również:
Soupe de Poissons
...
Nie sposób wymienić wszystkich francuskich gulaszy rybnych. Co region to inna specjalność. I tak Prowansalczycy mają Bouillabaisse, Bretończycy Cotriade, rybacy Charentes przygotowują sobie Chaudree, a mieszkańcy wybrzeża Roussillon i Langwedocji mają po prostu Soupe de Poisons. W porównaniu z innymi wersjami gulaszu ten jest najbardziej ubogi – poza rybami do wywaru tradycyjnie trafiały przede wszystkim śródziemnomorskie specjały warzywne: pomidory i cebula. Aby wzbogacić posiłek Soupe de Poisons tradycyjnie podaje się z grzankami posmarowanymi pastą paprykową Rouille.
...