Składniki:
– 4 kotlety cielęce po 200 – 300 gr każdy
– 4 plastry szynki Serrano
– 4 – 8 plastrów sera, najlepiej Manchego
– mąka pszenna do panierowania
– 2 rozbełtane jaja
– bułka tarta
– tłuszcz do smażenia
Przygotowanie:
- Rozbić cienko plastry cielęciny i oprósz solą oraz pieprzem.
- Przygotować dwa Cachopo: na cielęcinie ułożyć 1 – 2 plastry sera (tak by dobrze pokryć mięso), następnie 2 plastry szynki Serrano, a na wierzchu ewentualnie jeszcze jedną warstwę sera.
- Całość przykryć drugim plastrem mięsa i dokładnie docisnąć brzegi (można spiąć wykałaczkami).
- Taką samą operację powtórzyć z pozostałymi kotletami, po czym obtoczyć je najpierw w mące, potem w roztrzepanym jajku, na końcu w bułce tartej.
- Smażyć na głębokim, bardzo mocno rozgrzanym oleju po 2-3 minuty z każdej strony, aż panierka będzie chrupiąca i złota, a ser w środku się stopi
Cachopo to hiszpańska, a właściwie wywodząca się z Asturii wersja Cordon Blue: składa się z dwóch dużych plastrów cielęciny, pomiędzy którymi umieszcza się plastry szynki, w tym przypadku Serrano oraz sera, najczęściej Manchego. Całość panieruje się w mące, jajku i bułce tartej, po czym smaży na głębokim tłuszczu na złoty kolor i podaje z dodatkiem usmażonych ziemniaków oraz papryki jako przystawki. Nazwa Cachopo wywodzi się z galicyjsko-portugalskiego, w którym oznacza stare, zeschłe i puste w środku drzewo, nawiązując do formy potrawy jako „pojemnika” na nadzienie.
Niektórzy autorstwo przepisu przypisują XVIII-wiecznemu lekarzowi Gasparowi Casale, który miał szukać sposobu na przyrządzenia mięsa słabej jakości. Lepiej udokumentowana jest jednak XX-wieczna historia wskazująca na restaurację Pelayo w Oviedo (dawniej Casa del Rey) jako pierwszy lokal, który w 1947 roku włączył Cachopo do swojego menu. Taką wersję można znaleźć w opublikowanym przez Magdalenę Alteri w 1981 roku Asturian Cuisine Guide. Odpowiadałoby to historii samego Cordon Blue, który w Szwajcarskich i Francuskich restauracjach pojawił się latach 30′ XX wieku, a w książce kucharskiej pierwszy raz został wymieniony w 1949 roku.
Od tego czasu Cachopo przeszedł zresztą sporą ewolucję. Poza klasyczną recepturą zaczęto też przygotowywać go na bazie filetów kurczaka, wieprzowiny, a nawet ryb, które używa się także jako farszu, podobnie jak owoce morza, grzyby oraz warzywa. , Zamiast sera Manchego używa się także pleśniowego Cabrales.
Hiszpanie mają jeszcze dwa dania podobne do Cachopo. Oba, podobnie jak on najprawdopodobniej zostały wprowadzone do menu w XX wieku. Jednym z nich jest Flamenquín, gdzie jednak nie używa się sera, a za to kotlet wieprzowy zwija w rolkę z plastrem szynki. Drugie do Sanjacobo, które z kolei pozbawione jest porcji mięsa – w jego przypadku obsmaża się wyłącznie panierowaną szynkę z serem,
Jedna porcja Cachopo jest na tyle duża, że można ją jeść we dwie osoby.
Niektórzy autorstwo przepisu przypisują XVIII-wiecznemu lekarzowi Gasparowi Casale, który miał szukać sposobu na przyrządzenia mięsa słabej jakości. Lepiej udokumentowana jest jednak XX-wieczna historia wskazująca na restaurację Pelayo w Oviedo (dawniej Casa del Rey) jako pierwszy lokal, który w 1947 roku włączył Cachopo do swojego menu. Taką wersję można znaleźć w opublikowanym przez Magdalenę Alteri w 1981 roku Asturian Cuisine Guide. Odpowiadałoby to historii samego Cordon Blue, który w Szwajcarskich i Francuskich restauracjach pojawił się latach 30′ XX wieku, a w książce kucharskiej pierwszy raz został wymieniony w 1949 roku.
Od tego czasu Cachopo przeszedł zresztą sporą ewolucję. Poza klasyczną recepturą zaczęto też przygotowywać go na bazie filetów kurczaka, wieprzowiny, a nawet ryb, które używa się także jako farszu, podobnie jak owoce morza, grzyby oraz warzywa. , Zamiast sera Manchego używa się także pleśniowego Cabrales.
Hiszpanie mają jeszcze dwa dania podobne do Cachopo. Oba, podobnie jak on najprawdopodobniej zostały wprowadzone do menu w XX wieku. Jednym z nich jest Flamenquín, gdzie jednak nie używa się sera, a za to kotlet wieprzowy zwija w rolkę z plastrem szynki. Drugie do Sanjacobo, które z kolei pozbawione jest porcji mięsa – w jego przypadku obsmaża się wyłącznie panierowaną szynkę z serem,
Jedna porcja Cachopo jest na tyle duża, że można ją jeść we dwie osoby.
