Przez lata Gorczyca uznawana za całkiem odrębny gatunek, dziś traktowana jest jako rodzaj kapusty (łacińskie oznaczenie Sinapis zmieniono na Brascia). Liście żadnej z jej odmian nie rosną jednak w głowach ale kępkach. Charakterystyczne dla wszystkich gorczyc jest dość ostry smak liści oraz jeszcze bardziej piekące nasiona. Dziś używane są przede wszystkim do produkcji musztardy, ale dawniej tłoczono z nich olej. Aromat Gorczyca zawdzięcza olejkom lotnym, które ujawniają się dopiero po połączeniu z wodą. Stosowany w musztardach ocet łagodzi jej smak i działanie – chroni przed podrażnieniem śluzówkę żołądka.
Po gorczycę najczęściej nie sięga się jednak w środku Europy. Ostry smak ziaren docenili na Wsypach Brytyjskich, gdzie poza tutejszą musztardą trafia też do cynaderek baranich/jagnięcych Devilled Kidneys, irlandzkiej Corned Beef, a także sosu chrzanowego Horseradish Sauce.
Gorczyca wywodzi się z basenu Morza Śródziemnego, a w Polsce najbardziej znane są dwa gatunki:
- Gorczyca Biała (łac. Brassica alba) – w jej przypadku używane są praktycznie tylko nasiona – przede wszystkim do musztard oraz marynat – ale np. w Grecji jadane są także młode listki.
- Gorczyca Czarna zwana też Czarną Kapustą (łac. Brassica nigra) – jej ziarna, również używane do wyrobu musztard, mają ostrzejszy smak od nasion białej gorczycy. Czarna odmiana popularna jest także w Indiach, gdzie ziarna przed dodaniem w charakterze przyprawy praży się na oleju (z samych ziaren też robi się olej). Jadane są także liście, popularne m.in. w kuchni greckiej – wchodzą w skład mieszanki warzywnej Chorta – oraz etiopskiej.
Inne mniej znane w Polsce garunki to:
- Gorczyca Sarepska (łac. Brassica juncea)
- Gorczyca Etiopska lub Abisyńska (łac. Brassica carinata) – to krzyżówka gorczycy czarnej oraz dzikiej czyli kapusty, rosnąca głównie w Etiopii, gdzie używa się zarówno liści jak i nasion.
