Matoufet to dzieło kuchni biednych ardeńskich górali. Danie rozpopularyzowane w południowo-wschodniej Belgii, od Namur do Liege oraz Luksemburgu szczyci się aż XVI wieczną tradycją. W sąsiedzniej Francji nazywane Matafan lub Matefaim co wskazuje źródłosłów nazwy – mate faim można tłumaczyć jako na głód – chociaż to znacznie szersza nazwa odnosząca się także do placków i naleśników. W uproszczeniu można uznać, iż jest to rodzaj omletu z boczkiem. Od klasycznego różni się jednak tym, że masę jajeczną wzbogaca się mąką i mlekiem (a w gorszych czasach i uboższych domach używano także wody – taka tradycja panuje m.in. Aywaille), tak jak zresztą często robiło się też w Polsce. Wzbogaca się go w zależności od rejonu – w Libramont dodaje dymkę, a w Liege odrobinę cukier – a najstarsze XVI-wieczne przepisy wspominają o smażeniu masy jajecznej wymieszanej z winem i doprawionej imbirem lub cynamonem i cukrem. Do dziś robi się go zresztą w wersji na słodko, wówczas do jajek dodaje się też kawałki chleba. Częściej Matoufet jada się jednak na kromce chleba. Dziś bardziej niż z pożywnym posiłkiem na ciężki dzień pracy bardziej wiąże się z karnawałem – serwuje się go na ostatki.
Składniki:
– 4 jajka
– pół litra mleka
– 2 łyżki mąki pszennej
– 200 gr boczku pokrojonego w słupki
– łyżeczka cukru (opcjonalnie)
– 2 łyżki siekanej dymki
– łyżka masła
Przygotowanie:
- Na suchej patelni podsmażyć boczek, tak aby się wytopił i zrumienił.
- W międzyczasie jajka, mąkę i mleko (plus ew. cukier i/lub dymkę) dokładnie wymieszać, aby uzyskać jednolita konsystencję. Doprawić solą i pieprzem.
- Na patelni z boczkiem rozpuścić masło. Wlać masę i mieszając smażyć aż się zetnie.
