Chosco to wędzona i sezonowana hiszpańska kiełbasa typowa dla regionu Asturii. Głównym jej ośrodkiem produkcyjnym jest górskie Tineo, ważny przystanek na szlaku do Santiago de Compostella. Stąd najbardziej ceniona wersja tej wędliny to objęta ochroną regionalną Chosco de Tineo – tutejsza oryginalna nazwa to Choscu de Tinéu.
Jest dość chuda: w 80 proc. składa się z główki wieprzowej polędwicy, a 15 proc. masy stanowi ozór. Mięso doprawia się solą, czosnkiem i papryką, a później nadziewa w dość szerokie wieprzowe, ślepe jelito, dzięki czemu kiełbasa zyskuje dość nieregularny kształt. Tradycyjnie wędzie się je w dymie z drzewa kasztanowego, dębiny, buku, a nawet brzozy. Później odwiesza w suszarni, aby dojrzała. Tak przygotowana wędlina w 2008 roku uzyskała ochronę regionalną IGP. Najczęściej jada się ją na zimno pokrojoną w cienkie plasterki, niekiedy w towarzystwie gotowanych ziemniaków Cachelos. W zachodniej Asturii bardzo często spotyka się go jako dodatek do potrawki z fasoli lub gotowanej kapusty. Chosco można też przygotowywać w mniej tradycyjny sposób. Zamiast wędzić i sezonować kiełbasę się po prostu gotuje lub parzy.
