Frico czyli serowy placek wywodzi się z Karnii, graniczącego z Austrią alpejskiego regionu włoskiej Friulii. Tradycyjnie był to mocno energetyczne pożywienie dla tutejszych pasterzy. Robili go z resztek sera Montasio, który sami produkowali. Sposobów przyrządzania Frico jest tyle ile wiosek w Alpach. Zasadniczo istnieją jego dwa typy: Frico Friabile czyli frico kruche (poniższy przepis) oraz miękkie Frico Morbido (tę wersję widać na filmie poniżej) do którego dodaje się więcej warzyw (także można wzbogacić dynią lub porami), czasem owoce (jabłka) i krócej się wysmaża, tak aby wyglądał jak omlet.
Dziś Frico zazwyczaj podaje się jako przystawkę. Zamiast ziemniaków można dodać mąki i zrobić z niej coś na kształt zasmażki lub bardzo gęstego Sauce Veloute. Frico podaje się z Polentą.
Składniki:
– 400 gr świeżego sera Montasio pokrojonego w kostkę (ew. inny łagodny półtwardy ser)
– cebula drobno posiekana
– 4 ziemniaki pokrojone w plasterki
– łyżka masła
– pół litra rosołu
Przygotowanie:
- Cebulę zrumienić na maśle, dodać ziemniaki i smażyć jeszcze chwilę. Całość zalać rosołem.
- Ziemniak gotować do miękkości, a rosół odparować.
- Dodać ser i na małym ogniu smażyć całość powoli, aż ser zrobi się chrupki, a brzegi placka zbrązowieją. Wytopiony tłuszcz odlać.
(Poniższy film, nie jest literalną ilustracją przytoczonego powyżej przepisu. Bardziej chodzi o pokazanie jak przyrządza się tę potrawę.)
/Fot: cindystarblog//
