Şakşuka (Zapiekanka warzywna z bakłażanem)
Şakşuka to rodzaj
tureckiego Ratatouille, a niektórzy przekonują, że nawet jego pierwowzór (jej protoplastki można natomiast szukać w
tunezyjskiej Chakchouka). Wybór warzyw z
bakłażanem w roli głównej - poza nim dodaje się to co akurat świeże i dostępne:
pomidory,
papryki czy też
cukinie - jest smażony, grillowany, zapiekany ewantualnie duszony.
Poniżej wariant zapiekany.
Şakşuka to stara tradycja sięgająca rozkwitu imperium osmańskiego - zwykle przygotowano ją w glinianym naczyniu
güvec.
Zazwyczaj serwuje się ją jako
meze, ewentualnie dodatek do mięs.
Do Şakşuki najczęściej podaje się z drożdżowe pieczywo lub placki - np.
pitę - które dobrze wchłaniają warzywny sos, wyciekający w czasie pieczenia.
...
Ratatouille (Duszone warzywa)
W
Prowansji nie ma nic bardziej klasycznego niż
Ratatouille. Ten zestaw duszonych warzyw, łudząco przypominający sycylijską
Caponatę, ma swój klasyczny skład –
pomidory,
paprykę,
bakłażany i
cukinię. Tylko on pozostaje jednak kanoniczny. Sposób przyrządzania (m.in. czy każde warzywo dusić oddzielnie, czy tak jak w najpopularniszej i najprostszej wersji, wszystkie razem), sposób przyprawiania (dodawać
pietruszkę czy też nie) i sposób serwowania do dziś są przedmiotem dyskusji.
Chociaż bardziej klasyczne jest duszenie warzyw, to lepsze wydaje się ich zapiekanie - łatwiej zachować przy tym odpowiedni wygląd i konsystencję (nie trzeba mieszać), chociaż trudniej kontrolować przebieg przygotowania - najbardziej efektowne jest zapiekanie spiralnie ułożonych warzyw w
Cassarole lub prowansalskim
Tian (rodzaj owalnych naczyń z gliny używanych do zapiekania). Poniżej metoda pośrednia.
...
Tiella di Verdure (Zapiekanka warzywna)
Oryginalnie
Tiella to gliniany garnek używany na południu
Włoch – m.in. w
Apulii oraz
Kalabrii. Jest wysoki i ma metalową przykrywkę. Używa się go do zapiekania wszystkiego co się da – ciast, pierogów etc. Najsłynniejsza, przynajmniej w Apulii, jest jednak zapiekanka o nazwie Tiella, a przede wszystkim
Tiella di Verdura (z warzywami), która jak się przypuszcza jest zapożyczeniem od hiszpańskiej
Paelii, na co ma wskazywać zresztą także podobieństwo fonetyczne obu nazw. Stało się to za sprawą dynastii aragońskiej, która w XV i XVII zasiadała na tronie Królestwa Neapolu. Tiella względem paelii oryginalnie była zresztą podobna także ze względu na składniki: owoce morza, warzywa i
ryż który później był zastąpiony zarówno przez
makaron jak i popularne w Apulii
ziemniaki. Poniższa wersja zawiera wyłącznie warzywa, ale można ją wzbogacić o owoce morza.
Zobacz"
Tiella di pasta calabrese
...
