Bibelskäs
Bibelskäs, specjalność alzackiego serowarstwa, przypomina nieco słowacki Liptovsky Syr. Tutaj ser w czasie produkcji doprawia się szalotkami, czosnkiem i różnymi przyprawami. Zwykle jada się go z pieczonymi ziemniakami.
Munster-Gerome (Gerome)
To młodszy brat Munstera. Kiedy bowiem w XIII w. alzatcy pasterze zaczęli ekspandować z hodowlą krów i produkcją sera dotarli do Lotaryngii, gdzie wraz z tutejszymi rolnikami w 1285 założyli miasto Sancti Gerardi Mare, w miejscowym dialekcie skracane Geradmer. Wkrótce obie nacje się zwaśniły, ale Lotaryntczycy nie zaprzestali już produkowania swojego Munster-Gerome. I słusznie, bo do dziś jest on bardzo cenionym serem tego regionu.
Munster
Historia tego słynnego alzackiego sera sięga przełomu VI i VII wieku, kiedy to irlandzki benedyktyn Columbanus przez Burgundię dotarł do Włoch i gdzie założyć klasztor. Po jego śmierci miejscowi mnisi postanowili wrócić nad Ren do Alzacji i założyli opactwo w dolinie rzeki Fecht. Niebawem wokół niego szybko wyrosła miejscowość Munster co po niemiecku oznacza kościół. Benedyktyni nie jadają mięsa więc sztukę wytwarzania sera opanowali do perfekcji i podzielili się ...
Piwo Alzackie
Piwo w Alzacji zawsze było uznawane za trunek pośledniej jakości. Dlatego m.in. jego produkcją zajęli się mnisi, którym nie starczało wina dla napojenia wszystkich pielgrzymów. Niemniej Alzacja skorzystała z bliskości Bawarii i dzis jest praktycznie jedynym regionem w którym we Francji na powarznie waży się piwo (drugi to graniczące z Belgią Picardia i Pas-de-Caleis). W Europie najbardziej rozpoznawalny trunek tego regionu to Kronenbourg, który wypromowała brytyjska grupa ...
Wina Alzacji
Alzackie wina to przede wszystkim Riesling, wydłużona butelka zwana flute i wciąż ograniczona obecność na europejskich stołach. Bo nie wiedzieć czemu alzatczycy zaopatrują przede wszystkim francuskich rodaków – najlepiej widać to w winach musujących spośród których zaledwie 10 proc. trafia na eksport, ale jednocześnie we Francji co trzecia butelka z bąbelkami to alzacki Cremant. Niemniej wina tłoczone z późnozbieranych (po niemiecku spatlese) rieslingów to produkty ...
La Potee Lorraine (Garnek lotaryński)
La Potee Lorraine to najbardziej tradycyjne danie obiadowe jadane w
Lotaryngii. Jego bazą jest
wieprzowina, ulubione mięso mieszkańców pogranicza Francji i Niemiec. Ta jednogarnkowa potrawa z tego też względu można się doszukiwać w niej nawiązać do niemieckiego
Eintopf. Istnieją także inne jego warianty, m.in.
Potée au Lentilles z dodatkiem
soczewicy oraz
Potée ou Chou Frisé z
jarmużem.
...
Baeckeoffe (Zapiekanka mięsno-warzywna)
Na
alzackiej wsi
Baeckeoffe (nazwę zapisuje się też prościej:
Bacheofe) zazwyczaj jadało się w poniedziałek. Był to dzień prania, chłopki nie miały więc czasu na gotowanie. W tej sytuacji w niedziele wieczorem do garnka wrzucały warzywa i mięso, które były pod ręką. W poniedziałek o świcie niosły garnek do piekarza, który wstawiał go do pieca (
baeckoffe to po Alzacku właśnie
piec). W południe odbierały garnek i obiad był gotowy. Względem metody przygotowywania Baeckeoffe bardzo przypomina żydowski
Czulent. Dlatego też inna wersja pochodzenia tego dania mówi o tym, że alzackie kalwinistki, które zgodnie z regułami swojego kościoła niedzielę obchodziły w podobny sposób jak żydzi szabat, potrawę przygotowywały w sobotę wieczorem, a rano w drodze do kościoła zostawiały ją piekarzowi. Kiedy wracały z nabożeństwa obiad był już gotowy i to bez ich pracy.
...
Pate de Foie Gras (Pasztet z gęsich wątróbek)
Gęsi i ich przerośnięte tłuszczem
wątróbki do
Francji przywieźli żydzi z Europy Wschodniej, przede wszystkim Polski. Szczególną popularność zyskały w
Alzacji. To działający w
Strasbourgu pasztetnik
Jean-Pierre Clause pierwszy swój
pasztet z gęsich wątróbek miał przygotować w 1780 roku. Wątróbki przetykał szynką i mieloną
cielęciną. Taki rarytas bardzo zasmakował królowi Ludwikowi XVI wieku i to on stał się jego promotorem.
Kiedyś aby uzyskać szczególnie delikatne mięso wątróbki kruszały w maderze, teraz maceruje się je raczej w eua-de-vie, portweinie, lub
koniaku. Zwykle nie dodaje się do nich wiele więcej aromatów. Wyjątek stanowi
Pain de Colmar oraz
Millefouile de Foie Gras. W pierwszym przypadku wątróbki zaprawione
truflami układa się w wysokiej okrągłej formie i podgotowuje na małym ogniu. W drugim przypadku paski wątróbek gęsich przekłada się kawałkami wątróbek
kaczych.
W sklepach z delikatesami można natknąć się na różne warianty foie gras:
-
Foie Gras Mi-Cuit, czyli dosłownie wątróbki na wpół upieczone mają za zadanie w najlepszy sposób wydobyć aromat z mięsa. Taki pasztet musi być jednak bardzo świeży.
-
Foie Gras Entier to wątróbka konserwowana w puszce przygotowywana w jednym kawałku.
-
Bloc de Foie Gras avec Morceaux to sprasowane wątróbki w mniejszych lub większych kawałkach.
-
Parfait de Foi Gras zawiera około 75 proc. wątróbki gęsiej uzupełnianej podrobami kurzymi lub kaczymi.
Najbardziej klasyczny przepis to jednak
Pate de Foie Gras de Strasbourg:
...
Poulet au Riesling / Coq au Riesling (Kurczak w Rieslingu)
Alzatczycy mają swoją własną wersję słynnego na całą
Francję burgundzkiego
kurczaka w winie (
Coq au Vin). Podstawową różnicą w przepisach jest to, że zamiast czerwonego wina do
Poulet au Riesling używają chlubę swego regionu, czyli
rieslinga. Co więcej jego smak wzbogacają dodając śmietany.
Trafiając do kanonu kuchni francuskiej Coq au Vin zyskał na wykwintności - samo przygotowanie potrawy zrobiło się dość złożone. Taki los nie był udziałem Poulet au Riesling, który pozostał potrawą regionalną, bardziej swojską. Jego przyrządzenie jest więc nieco mniej pracochłonne i prostsze.
...