Nazwa tej słynnej francuskiej kiełbasy wywodzi się od położonego w dolinie Loary miasteczka Andouille. Pochodzenie jej samej jest jednak trudniejsze do ustalenie – poza Francją wskazuje się m.in. na Niemcy, a także słynną kalabryjski przysmak Nduja, chociaż bliżej jej do Abruzyjskiej Annuje. Wywodzić się ma od niej także hiszpańska Androlla, ale podobnie jak Nduja, są to całkiem inna wędlina.
Dziś Andouille to przede wszystkim przysmak doliny Loary, a także Bretoni i Normandii, gdzie do jej przygotowywania używa się wieprzowiny, pieprzu, cebuli, wina i dużej ilości przypraw – najbardziej znane to Andouille de Guemene, Andouille de Vire. Bardziej znana jest nieco cieńsza wersja tej samej kiełbasy czyli Andouillettes.
Francuzi tradycję przygotowywania obu wędliny przenieśli także do Belgii, a nawet swoich amerykańskich kolonii i dziś jest ona nieodłącznym elementem kuchni Cajun. Tutaj używa się do niej tłustszego mięsa i sporej ilości ostrej papryki, po czym wędzona jest 7-8 godzin z użyciem drzewa orzechowca jadalnego (pekan) oraz trzciny cukrowej. W Cajun popularność tej wędliny osiągnęła takie rozmiary, że położone w Luizjanie miasto LaPlace proklamowało się jako stolica świata kiełbasy Andouille i co roku w październiku organizuje jej święto. Nic zresztą dziwnego, że jest ona składnikiem większości najbardziej znanych tutejszych dań, takich Gumbo czy Jambalaya.
