Emmentaler czy też Emmental to jeden z tych regionalnych serów, którego produkcja rozprzestrzeniła się po wielu europejskich krajach (pierwsza z nazw jest bardziej niemieckojęzyczna, a druga francuska). Wywodzi się ze Szwajcari z doliny rzeki Emme (czyli oryginalnie Emmethal), leżącej na wschód od Berna. Chociaż ten półtwardy ser znany jest nie tylko z wyrazistego, a jednocześnie kremowego smaku, ale także pokaźnych dziur, to początkowo uznawano je jako defekt. Historycznie były oznaką niedoskonałości, a dziś przeciwnie, świadczą o właściwym dojrzewaniu sera – to właśnie ich obecność sprawia, że opukując go można stwierdzić czy jest już gotowy do jedzenia.
Oryginalny, szwajcarski Emmental (Emmentaler switzerland AOP), objęty ochroną regionalną od 2000 roku, musi być produkowany w małych wiejskich mleczarniach z doliny Emme przy użyciu surowego mleka krowiego z dodatkiem wyłącznie naturalnych składników, takich jak woda, sól, naturalne kultury startowe i podpuszczka.
Szwajcarzy nie dopilnowali aby nazwa ich sztandarowego sera nie wymknęła się z rąk i własne Emmentale jako produkty regionalne zarejestrowali też m.in. Niemcy z Bawarskiego Allgäu (Allgäuer Emmentaler), a przede wszystkim Francuzi. Ci mają jego dwie wersje z regionów sąsiadujących ze Szwajcarią: Emmental Français Est-Central z Franche-Comte, oraz sabaudzki Emmental de Savoie. Nazwa Emmentaler jest jednak nadawana wielu serom „typu szwajcarskiego” produkowanym na całym świecie. Robią to także polscy mleczarze.
Obok innego słynnego Szwajcara, czyli Gruyèra, Emmentaler jest podstawowym składnikiem niemniej znanego, tutejszego danie serowego, Fondue.
