Talo to tradycyjny baskijski placek z mąki kukurydzianej, charakterystyczny zarówno dla hiszpańskiej jak i francuskiej części Kraju Basków. Piecze się go na gorącej płycie lub patelni, podobnie jak tortillę. Jego początki sięgają XVI wieku i sprowadzeniu z ameryki kukurydzy, którą na górzystych terenach kraju basków uprawiało się łatwiej niż tradycyjne zboże. Talo jedzono jako chleb, a resztki namoczone w mleku podawano na kolację jako rodzaj zupy. Upowszechnienie się chleba pszennego w XX wieku oznaczało schyłek, które przeszło od bycia powszechnym, podstawowym i źle postrzeganym jedzeniem do przygotowywania i spożywania tylko na pewne specjalne okazje w ciągu roku, zyskując w ten sposób na prestiżu. Często podczas festiwali i świąt regionalnych.
Klasycznym sposobem podania jest zawinięcie w placek kiełbasy Chistorra i popijanie tutejszy cydrem Sagarona lub winem Txakolí. Placki pożywa się też z dodatkami takimi jak Chorizo, miejscowy bekon Xingar, ser, miód czy dżem.
Sposób przygotowania: w dużej misce wsypać 350 gr mąki kukurydzianej (można ją wymieszać z mąką pszenną) dodać pół łyżeczki soli i stopniowo dolewać 250 ml gorącą wodę. Ciasto zagnieść rękoma, po czym miskę przykryć ściereczką zwilżoną wodą i odstawić na 30 minut. Kiedy ciasto odpocznie podzielić je na 10 – 12 części uformowanych w kulki. Placki tradycyjnie formuje się ręką, ale można do tego użyć wałka. Powinny mieć średnicę około 15 cm.
