day : 01/01/2014 45 w tej kategorii

Genièvre

Jałowcówka (Genièvre to po Francusku jałowiec) jest specjalnością Pas-de-Calais. Ta nalewka powstała w XVI na pograniczu niderlandzko-francuskim. Tradycyjnie przygotowuje się ją z żyta z dodatkiem jęczmienia i owsa, a jałowiec dodaje się podczas trzeciej destylacji. Genievre leżakuje, a później stare roczniki miesza się z młodymi. Jałowcówki używa się również w kuchni do aromatyzowania gęsich wątróbek, aromatyzowania łososia, a także przygotowywania Potjevlesh.

La Cotriade d’Armor / Kaoteriad (Zupa rybna z Armor)

Czym Bouillabaisse dla Marsylii tym Cotriade dla miast portowych Bretanii. Ten gulasz rybny pierwotnie był przygotowywany przez rybaków jeszcze na kutrach, na wodzie. W jego skład wchodziły wszystkie ryby, które w danym dniu akurat miały branie. Dziś Cotriade przeżywa prawdziwy renesans i jest popularna w najlepszych restauracjach Bretanii. Samo Armor to odcinek północnego wybrzeża Bretanii i jeden z departamentów ze stolicą i głównym miastem portowym w Saint-Brieuc. Zobacz również: Soupe de Poissons, Chaudree ...

Mirrabelle de Lorraine

Mirrabelle de Lorraine to słynna wódka z lotaryngii, która podobnie jak Cognac, Armagnac czy Calvados została objęta ograniczeniem apelacji (jest to w rzeczywistości jednak z odmian Eau-de-vie). Produkuje się ją oczywiście z mirabelek, które przed destylowaniem są smażone w cukrze. Mirrabelle de Lorraine ma oczywiście swoje odmiany uzależnione od regionu i odmiany owoców – najsłynniejsze to Mirrabelle de Nancy oraz Mirrabelle de Metz.

Eau-de-vie

Eau-de-vie, czyli woda życia czy też jak się ją w dawnej Polsce nazywało okowita (od łacińskiego aqua vita) to oczywiście wódka, którą produkuje się również w Alzacji. Historię rozpoczął pod koniec XIII wieku templariusz Arnaldus de Villanova, który przepis miał ponoć przywieźć z wypraw krzyżowych. Co ważne do dziś przy produkcji wódki używa się tu owoców – od tych z sadu typu wiśnie i śliwki do leśnych jeżyn i poziomek – i często leżakuje ją (nawet ...

Sueri nierli

Sueri nierli to jeden ze specjałów Alzacji – kwaśne, marynowane w occie nerki cielęce. Pierwotnie do Sueri nierli wykorzystywane były nerki wieprzowe.

Schiffale

Schiffale to nazwa używana we francuskiej Alzacji, a Kasseler po drugiej stronie renu w Niemczech. W gruncie rzeczy chodzi jednak o tę samą peklowaną i wędzoną łopatkę wieprzową. Jada się ją nie tylko na zimno – Schiffale stanowi jeden z podstawowych składników alzackiego specjału regionalnego Choucroute.

Salade de Cervelas (Sałatka z kiełbasy)

Aby przyrządzić tę prostą sałatkę, popularne w Alzacji kiełbaski Cervelas obiera się ze skórki, kroi na plasterki lub w kostkę, przyprawia octem winnym, oliwą i posypuje drobno posiekaną cebulą. Często serwuje się ją z gotowanymi ziemniakami i przybiera jajkiem na twardo. Sposobem przygotowania Salade de Cervelas jest bardzo podobna do bawarskiej Wurst-Salat.

Cervelas / Cervellata / Servelat / Zervelat

To rodzaj kiełbasek popularnych w Alzacji, nad Rodanem (Cervelas de Lyon), Bawarii, Szwajcarii, a nawet północnych Włoszech - w południowych można za to spotkać nieco inną Cervellatine. Stąd taka wielość nazewnictwa: Cervelas, Cervelat, Cervellata, Servelat, Zervelat (stąd też wywodzi się zresztą określenie polskich serdelków). Ich nazwa wywodzi się od łacińskiego cerebrum, oznaczającego mózg. Wieprzowy móżdżek pierwotnie był bowiem jednym z podstawowych ...

Presskopf

Presskopf w dosłownym tłumaczeniu znaczy miażdżona głowa. Jest to bowiem salceson z głowizny wieprzowej. W Alzacji często serwuje się go jako dodatek do tutejszych alkoholi: wina lub piwa. W przeciwieństwie do salcesonu znanego z Polski, który jest zwykle okrągły lub owalny, swój Presskopf Alzatczycy często robią w prostokątnych formach jakie używa się do pasztetów i terrine.