Genièvre
Jałowcówka (Genièvre to po Francusku jałowiec) jest specjalnością Pas-de-Calais. Ta nalewka powstała w XVI na pograniczu niderlandzko-francuskim. Tradycyjnie przygotowuje się ją z żyta z dodatkiem jęczmienia i owsa, a jałowiec dodaje się podczas trzeciej destylacji. Genievre leżakuje, a później stare roczniki miesza się z młodymi. Jałowcówki używa się również w kuchni do aromatyzowania gęsich wątróbek, aromatyzowania łososia, a także przygotowywania Potjevlesh.
La Cotriade d’Armor / Kaoteriad (Zupa rybna z Armor)
Czym
Bouillabaisse dla
Marsylii tym
Cotriade dla miast portowych
Bretanii. Ten gulasz rybny pierwotnie był przygotowywany przez rybaków jeszcze na kutrach, na wodzie. W jego skład wchodziły wszystkie ryby, które w danym dniu akurat miały branie. Dziś Cotriade przeżywa prawdziwy renesans i jest popularna w najlepszych restauracjach Bretanii. Samo
Armor to odcinek północnego wybrzeża Bretanii i jeden z departamentów ze stolicą i głównym miastem portowym w
Saint-Brieuc.
Zobacz również:
Soupe de Poissons,
Chaudree
...
Mirrabelle de Lorraine
Mirrabelle de Lorraine to słynna wódka z lotaryngii, która podobnie jak Cognac, Armagnac czy Calvados została objęta ograniczeniem apelacji (jest to w rzeczywistości jednak z odmian Eau-de-vie). Produkuje się ją oczywiście z mirabelek, które przed destylowaniem są smażone w cukrze. Mirrabelle de Lorraine ma oczywiście swoje odmiany uzależnione od regionu i odmiany owoców – najsłynniejsze to Mirrabelle de Nancy oraz Mirrabelle de Metz.
Eau-de-vie
Eau-de-vie, czyli woda życia czy też jak się ją w dawnej Polsce nazywało okowita (od łacińskiego aqua vita) to oczywiście wódka, którą produkuje się również w Alzacji. Historię rozpoczął pod koniec XIII wieku templariusz Arnaldus de Villanova, który przepis miał ponoć przywieźć z wypraw krzyżowych. Co ważne do dziś przy produkcji wódki używa się tu owoców – od tych z sadu typu wiśnie i śliwki do leśnych jeżyn i poziomek – i często leżakuje ją (nawet ...
Sueri nierli
Sueri nierli to jeden ze specjałów Alzacji – kwaśne, marynowane w occie nerki cielęce. Pierwotnie do Sueri nierli wykorzystywane były nerki wieprzowe.
Schiffale
Schiffale to nazwa używana we francuskiej Alzacji, a Kasseler po drugiej stronie renu w Niemczech. W gruncie rzeczy chodzi jednak o tę samą peklowaną i wędzoną łopatkę wieprzową. Jada się ją nie tylko na zimno – Schiffale stanowi jeden z podstawowych składników alzackiego specjału regionalnego Choucroute.
Salade de Cervelas (Sałatka z kiełbasy)
Aby przyrządzić tę prostą sałatkę, popularne w Alzacji kiełbaski Cervelas obiera się ze skórki, kroi na plasterki lub w kostkę, przyprawia octem winnym, oliwą i posypuje drobno posiekaną cebulą. Często serwuje się ją z gotowanymi ziemniakami i przybiera jajkiem na twardo.
Sposobem przygotowania Salade de Cervelas jest bardzo podobna do bawarskiej Wurst-Salat.
Cervelas / Cervellata / Servelat / Zervelat
To rodzaj kiełbasek popularnych w Alzacji, nad Rodanem (Cervelas de Lyon), Bawarii, Szwajcarii, a nawet północnych Włoszech - w południowych można za to spotkać nieco inną Cervellatine. Stąd taka wielość nazewnictwa: Cervelas, Cervelat, Cervellata, Servelat, Zervelat (stąd też wywodzi się zresztą określenie polskich serdelków). Ich nazwa wywodzi się od łacińskiego cerebrum, oznaczającego mózg. Wieprzowy móżdżek pierwotnie był bowiem jednym z podstawowych ...
Presskopf
Presskopf w dosłownym tłumaczeniu znaczy miażdżona głowa. Jest to bowiem salceson z głowizny wieprzowej. W Alzacji często serwuje się go jako dodatek do tutejszych alkoholi: wina lub piwa. W przeciwieństwie do salcesonu znanego z Polski, który jest zwykle okrągły lub owalny, swój Presskopf Alzatczycy często robią w prostokątnych formach jakie używa się do pasztetów i terrine.