Bullinada to rodzaj zupy rybnej charakterystycznej dla północnej Katalonii z pogranicza Hiszpanii i Francji – za jej matecznik uchodzi region Salanca. Po sąsiedzku we francuskim Rousillon mają zresztą własną wersję Bullinady, które jest już jednak raczej rodzaj gulaszu. Obie z jednej strony są pokrewną prowansalskiemu Bouillabaisse, a z drugiej Suquet serwowanym w południowej części Katalonii – należy pamiętać, że Prowansja czy też Oksytania zawsze była blisko związana z sąsiednią Katalonią, na co wskazuje m.in. podobieństwo języka należącego do jednej grupy oksytańsko-romańskiej.
Tradycyjnie Bullinada od Suquet różniła się m.in. dodatkiem mięsa węgorza, chociaż często zastępuje się go innymi gatunkami ryb. Stąd wzięło się rozróżnienie nazw Bullinada d’Eguiles to klasyczna potrawa z węgorzem, a Bullinada del Pescaire bazuje na różnych gaunkach ryb. Może być to popularny dorsz lub morszczuk, ale także żabnica o zwartym mięsie lub skorpena. Bardziej oryginalny są jednak same dodatki. Poza szafranem, który można znaleźć także w Suquet są to skórki pomarańczy oraz majonez z którego robi się sos w stylu Aioli i zabiela nim cały płyny. Tych dwóch elementów nie ma we francuskiej wersji Bullinady, którą przygotowuje się też w dość specyficzny sposób. Składniki układa się warstwami, zalewa wodą i gotuje. Poza rybami czołową rolę odgrywają tu ziemniaki, charkaterystyczne także w obu kataloński rybnych potrawach.
Tradycyjnie Bullinada od Suquet różniła się m.in. dodatkiem mięsa węgorza, chociaż często zastępuje się go innymi gatunkami ryb. Stąd wzięło się rozróżnienie nazw Bullinada d’Eguiles to klasyczna potrawa z węgorzem, a Bullinada del Pescaire bazuje na różnych gaunkach ryb. Może być to popularny dorsz lub morszczuk, ale także żabnica o zwartym mięsie lub skorpena. Bardziej oryginalny są jednak same dodatki. Poza szafranem, który można znaleźć także w Suquet są to skórki pomarańczy oraz majonez z którego robi się sos w stylu Aioli i zabiela nim cały płyny. Tych dwóch elementów nie ma we francuskiej wersji Bullinady, którą przygotowuje się też w dość specyficzny sposób. Składniki układa się warstwami, zalewa wodą i gotuje. Poza rybami czołową rolę odgrywają tu ziemniaki, charkaterystyczne także w obu kataloński rybnych potrawach.
Składniki:
– 2 litry bulionu rybnego (hiszp. Fume de Peix)
– 800 gr ryb o zwartym mięsie, np. dorsza lub morszczuka, pokrojonych na dużą kostkę
– duża cebula drobno posiekana
– 6 ząbków czosnku drobno posiekanych
– 4 – 5 ziemniaków pokrojonych w plasterki
– paski skórki z połowy pomarańczy
– łyżeczka zmielonych nasion kopru włoskiego (opcjonalnie)
– szczypta szafranu
– 3 łyżki oliwy
Sos majonezowy:
– 200 ml majonezu
– 2 ząbki czosnku, rozgniecione
– łyżeczka suszonej papryki
– łyżka siekanej pietruszki
– sok z pół cytryny
Przygotowanie:
- W dużym rondlu rozgrzać oliwę i dodać cebulę oraz posiekany czosnek. Zeszklić je po czym posolić i dodać szafran koper.
- Wlać bulion rybny. Dodać skórki pomarańczy i ziemniaki.
- Całość doprawić solą, przykryć i dusić około kwadransa, aż ziemniaki zrobią się miękkie
- Wyjąć skórkę pomarańczy, dodać filety rybne i gotować na małym ogniu pod przykryciem 4-10 minut, aż ryba się zetnie.
- Przygotować sos: połączyć wszystkie składniki i dobrze wymieszać.
- Gdy ryba będzie miękka do zupy dodać sos i całość delikatnie wymieszać.