W języku hiszpańskim Cocido jest imiesłowem czasownika cocer czyli gotować. I tyle w największym skrócie można powiedzieć o tej potrawie. Jest to jedna z najstarszych technik kulinarnych – gotowanie składników w garnku wypełnionym wodą – i stąd tak mocno wrosła w hiszpańską gastronomię. Odmian Cocido na półwyspie Iberyjskim jest sporo. Wiele regionów hołduje własnemu wariantowi. Każde zawiera jakiś rodzaj mięsa i wędlin, a najlepiej mieszankę kilku z uwzględnieniem dość tłustych takich jak wieprzowe żeberka, golonka czy boczek oraz Chorizo i Morcilli – na północy w takich regionach jak Kantabria zestaw ten nazywa się Compango i składa głównie z wędzonych wędlin oraz mięs. Do tego warzywa, wzbogacane ciecierzycą lub jakimś rodzajem fasoli. Ta obecność ciecierzycy sprawia, że wskazuje się związek Cocido z sefardyjskim daniem Adafina, w którym jego ziarno dusi się w garnku z jagnięciną.
Cocido jest więc klasycznym daniem jednogarnkowym, które w dodatku można serwować w podziale na tury. Najpierw wywar stanowi podstawę zupy, a później serwuje się warzywa z ciecierzycą oraz mięso. Ten sposób podawania ma nawet swoją nazwę Tres vuelcos. Jeśli pozostanie po obiedzie, ugotowane mięso wykorzystywane jest także na drugi dzień. Wówczas po podsmażeniu serwuje się je jako Ropa Viejo, dziś danie znacznie bardziej popularne w Ameryce Łacińskiej – gdzie również wiele wariantów Cocido – niż w Hiszpanii.
W zależności od regionu na półwyspie Iberyjskim można trafić na:
W kuchni hiszpańskiej Cocido nie jest jedynym tego typu konceptem dania jednogarnkowego. Przeciwnie, na półwyspie Iberyjskim takich eintopfów jest szeroka gama. Najbliższe mu Puchero, które także ma wiele odmian regionalnych, jest podobną mieszaniną mięs, warzyw oraz ciecierzycy, a na końcu także serwuje się jako kilkudaniowy obiad. Jeśli chodzi o popularność z Cocido konkurować może jednak wyłącznie Olla, która również ma bardzo wiele wcieleń lokalnych (obie nazwy – Puchero i Olla – są zresztą niekiedy używane wymiennie z Cocido, a wszystkie dania traktowane są jako jedna rodzina). W tej samej kategorii mieści się także Escudella, która jednak jest daniem typowym dla Katalonii.
